Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Μυθολογία και Οδύσσεια η θεά Άρτεμη εργασία της μαθητριας του Α4 Σαμακοβλή Χριστίνας


Η ΘΕΑ ΑΡΤΕΜΗ



 Η Άρτεμη είναι η θεά του κυνηγιού, η προστάτιδα των άγριων ζώων, των βουνών και των δασών. Ακόμη θεωρείται προστάτιδα των μικρών κοριτσιών ενώ ο δίδυμος αδελφός της Απόλλωνας, των μικρών αγοριών.



 Κόρη του Δία και της Λητώς, γεννημένη πριν από τον αδελφό της στο ξερονήσι της μετέπειτα ονομαζόμενης Δήλου, η Άρτεμη βοήθησε την μητέρα της να ξεγεννήσει τον αδελφό της. Μία από τις ομορφότερες θεές της αρχαιότητας γρήγορα έγινε ένα από τα αγαπημένα παιδιά του Δία, ο οποίος την θαύμαζε για την επιμονή της και την σταθερή υποταγή στα πιστεύω της. Προστάτευε την τήρηση των νόμων και των όρκων. Εξάλλου είχε και ιαματικές ιδιότητες, γιατί βοηθούσε τους αρρώστους να γιατρευτούν.



Πολεμίστρια θεά η Αρτέμη δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από τον τρωικό πόλεμο. Η συμμετοχή της στον πόλεμο υπέρ των Τρώων φανερώνεται σε πολλά σημεία της Ιλιάδας. Όταν πριν καλά καλά ξεκινήσει ο πόλεμος, η θεά φανέρωσε τόσο την παρουσία της όσο και το πιο στρατόπεδο είχε επιλέξει. Τα πλοία των Αχαιών δεν μπορούσαν να αποπλεύσουν καθώς δεν υπήρχε ούριος άνεμος. Αυτό οφείλονταν στην Άρτεμη, η οποία έτσι τιμωρούσε τον Αγαμέμνονα, ο οποίος είχε καταπατήσει ένα από τα ιερά της άλση, στο οποίο και σκότωσε ένα ιερό της ελάφι.




 Η Άρτεμη λατρευόταν σε όλη την Ελλάδα, π.χ. στην Αττική, στην Αρκαδία, στη Μεσσηνία και στη Λακωνία. Σύμβολά της ήταν η σελήνη, η ελιά, τα στάχυα, το λιοντάρι, ο πάνθηρας, το ελάφι, ο λαγός, το φίδι, η χελώνα και πολλά άλλα.




Η Άρτεμη είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά και τους εφήβους. Όσοι ζούσαν σύμφωνα με τους νόμους και τα πιστεύω της τύγχαναν της εύνοιάς της.
 Χριστίνα Σαμακοβλή   Α4



Μυθολογία και Οδύσσεια Ο θεός Ερμής εργασία του μαθητή της Α Γυμνασίου


ΕΡΜΗΣ


 Ο Ερμής είναι ο αγγελιαφόρος των θεών στην ελληνική μυθολογία.




Ακόμη λειτουργεί ως  ψυχοπομπός, οδηγεί δηλαδή τις ψυχές των νεκρών στον Άδη (όπως μαθαίνουμε στην Οδύσσεια)







, αλλά είναι και προστάτης των κλεφτών, των τυχερών παιχνιδιών και του εμπορίου.Σύμφωνα με τον επικρατέστερο μύθο, πατέρας του Ερμή ήταν ο Δίας και μητέρα του η Μαία, μία από τις Πλειάδες, τις θυγατέρες του Άτλαντα.


Γεννήθηκε σε μια σπηλιά στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας.
 Εικόνα 1. Ο Ερμής του Πραξτέλους που ,στο δεύτερο μ.Χ. αιωνα



Ο Ερμής ως θεός που ένωνε τις πάνω θεότητες με τις κάτω, που έφερνε τα μηνύματα και τις θελήσεις των θεών, ήταν ο θεός των ειρηνικών σχέσεων και προσεγγίσεων ανάμεσα στους ανθρώπους. Επίσης θεωρήθηκε μεσολαβητής στις συναλλαγές, στο εμπόριο και στις ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπων.

Έγινε ο θεός του εμπορίου και η εικόνα του υπήρχε στις εισόδους των αγορών στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Του απέδιδαν την ανακάλυψη κάθε πράγματος που σχετίζονταν με το εμπόριο και τις αγοραπωλησίες.

Οικολογικό περιοδικό "διαρροή χημικών στο Μποπάλ της Ινδίας" εργασία των μαθητών του Β2 Καραγκιοζάκη Χρήστου και Κανσίζογλου Στάθη


ΔΙΑΡΡΟΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΣΤΟ ΜΠΟΠΑΛ H διαρροή χημικών στο Μποπάλ ήταν ένα βιομηχανικό ατύχημα το όποιο έλαβε χώρα το βράδυ στις 2-3 Δεκεμβρίου 1984 στο εργοστάσιο εντομοκτόνων της Union Carbide India Limited κοντά στη πόλη Μποπάλ στην Ινδία. Τουλάχιστον 500.000 άνθρωποι εκτέθηκαν σε ισοκυανικό μεθύλιο και άλλα χημικά. Ο αριθμός των θυμάτων λόγω της διαρροής δεν είναι επακριβώς γνωστός. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2003 είχαν δοθεί αποζημιώσεις για 15.248 θανάτους και 554.895 περιπτώσεις αναπηρίας. Υπολογίζεται ότι συνολικά λόγω της διαρροής έχασαν τη ζωή τους 15.000 με 25.000 άνθρωποι. Λόγω των τόσων πολλών θυμάτων η διαρροή χημικών στο Μποπάλ θεωρείται το χειρότερο βιομηχανικό ατύχημα στον κόσμο. Τα αίτια αυτής της διαρροής δεν είναι απόλυτα γνωστά. Στο εργοστάσιο στο Μποπάλ οι μικρές διαρροές ήταν συχνές, ενώ πολλά συστήματα ασφαλείας δεν λειτουργούσαν. Στις 2 Δεκεμβρίου 1984 νερό μπήκε μέσα στη δεξαμενή 610 στην οποία ήταν αποθηκευμένο το ισοκυανικό μεθύλιο. Λόγω της υπερβολικά έντονης αντίδρασης που ακολούθησε η πίεση μέσα στην δεξαμενή αυξήθηκε γρήγορα και τελικά έγινε τόσο μεγάλη ώστε η βαλβίδα ασφαλείας να ανοίξει και το αέριο να διοχετευθεί στο πύργο καθαρισμού, ο οποίος ήταν κλειστός λόγω συντήρησης. Το αέριο διέρρευσε από τη καμινάδα κοντά στη κορυφή του πύργου και κατευθύνθηκε προς τη πόλη. Η καμινάδα είχε ύψος 33 μέτρα, πολύ μεγάλο για να φτάσει ο πίδακας νερού σε αυτή και να εξουδετερώσει το αέριο. Οι εγκαταστάσεις έκλεισαν και στη συνέχεια καθαρίστηκαν και η διαρροή τοξικών ουσιών στα υπόγεια ύδατα συνέχισε μέχρι τουλάχιστον το 2004. Η εταιρία πλήρωσε αποζημιώσεις το 1989 ύψους 470 εκατομμυρίων δολαρίων. Η υπόθεση ολοκληρώθηκε το 2010 με κατηγορούμενους εφτά στελέχη της Union Carbide India Limited. Οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν με την μέγιστη ποινή. Χρήστος Καραγκιοζάκης Στάθης Κανσίζογλου

Oικολογικο περιοδικο το φαινόμενο του θερμοκηπίου εργασία μαθητή Β γυμν.


Το φαινόμενο του θερμοκηπίου To φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι η διαδικασία κατά την οποία η ατμόσφαιρα συγκρατεί την θερμότητα και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας της. Το φαινόμενο αυτό έχει ενισχυθεί σημαντικά από της ανθρώπινες δραστηριότητες. Λόγω της θερμοκρασίας της , η Γη , εκπέμπει επίσης θερμική ακτινοβολία, η όποια αντιστοιχεί σε μεγάλα μήκη κύματος , σε αντίθεση με την αντίθετη Ηλία. Τα τελευταία χρόνια, καταγράφεται μία αύξηση στη συγκέντρωση αρκετών αερίων του θερμοκηπίου, ενώ ειδικότερα στην περίπτωση του διοξειδίου του άνθρακα αύξηση αυτή ήταν 31 % την περίοδο 1770 έως 1998 .όπου τότε η θερμική ακτινοβολία ήταν μικρού κύματος. Τα αποτελέσματα του φαινόμενου του θερμοκηπίου είναι δύσκολο να προτιμηθούν εξ αιτίας του γεγονότος ότι η άνοδος της θερμοκρασίας συνδέεται με τους παράγοντες των οποίων ο πόλος δεν είναι πλήρως γνωστός .Οι σημαντικότερες συνέπειες είναι . 1) Αλλαγή του κλίματος της γης . Μετακίνηση ζωνών βροχοπτώσεως , από τον ισημερινό προς τον βορρά και ερημοποίηση του κάτω τμήματος της εύκρατης ζώνης. Αυτό σημαίνει ότι θα πρα γματοποιηθούν αλλαγές στους διαφόρους τύπους βλάστησης τόσο στις γεωργικές όσο και στις δασικές εκτάσεις 2) Άνοδος της στάθμης των θαλασσών. Οι λόγοι που οδηγούν στο φαινόμενο αυτό είναι η διαστολή υδάτων που επιφέρει η αύξηση της θερμοκρασίας και η τήξη των πάγων. Μια άνοδος της στάθμης κατά 50 έως 150 θα έχει βαρύτατες συνέπιες, καθώς θα πλημμυρίσουν πολλές περιοχές που βρίσκονται κοντά στο επίπεδο της θάλασσας ( οι περισσότερες είναι εύφορες και πυκνοκατοικημένες). 3) Μείωση υδάτινων πόρων. Αρνητικές συνέπιες θα δημιουργηθούν από τη μεταβολή του ρυθμού του υδρολογικού κύκλου, ενώ παράλληλα οι ανάγκες άρδευσης και ύδρευσης θα είναι μεγαλύτερες. 4) Άμεση επίδραση της θερμοκρασίας. Η θερμοκρασία κατά την διάρκεια του καλοκαιριού σε πολλές περιοχές του πλανήτη, αλλά και στην χώρα μας, θα φτάσει σε τέτοια επίπεδα που θα είναι τόσο ανυπόφορη για τους ανθρώπους αλλά για τους φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς. Το συγκεκριμένο αυτό πρόβλημα θα είναι περισσότερο έντονο( ήδη σε κάποιες περιοχές έχει αρχίσει)στις πόλεις, όπου η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη από τον περιβάλλοντα χώρο κατά 0,5 -3 C.λόγω έλλειψης βλάστησης και της μεγαλύτερης απορρόφησης δομικών υλικών. Είναι γεγονός το ότι η οι πόλεις της πατρίδας μας διαθέτουν πολύ μικρή επιφάνια σε χώρους πρασίνου. Με βάση αυτές τις συνέπιες, όσο περισσότερο θα καθυστερήσει η λήψη των απαιτούμενων μέτρων τόσο ποιο οδυνηρά είναι. Τα κυριότερα μέτρα που πρέπει να ληφθούν είναι . Μεγαλύτερη εξοικονόμηση ενέργειας για να καλυφθούν οι ανάγκες του συνεχώς αυξανόμενου πλυθησμού της γης, αλλά παράλληλα να μειωθεί η εκπομπή CΟ2 ανά κάτοικο. Αξιοποίηση καθαρών πηγών ενέργειας όπως η υδραυλική ενέργεια ( υδατοπτώσεις, παλίρροιες, κυματισμός ), η αιολική, η ηλιακή, η ενέργεια του μεθανίου, ο φωτοβολταϊκος ηλεκτρισμός και η βιομάζα. Χρήση φυσικού αερίου και μείωση χρήσης πετραιλέου. Περιορισμός εκπομπών των άλλων αεριών που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου ( χλωροφθόρακες, όζον κτλ) Δενδροφυτέυσεις που βοηθούν στην απορρόφηση του CO2, συγκρατούν τα εδάφη και ρυθμίζουν τον κύκλο του νερού Καταλήγοντας, πρέπει να τονιστεί ότι οι ανεπτυγμένες χώρες φέρνουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, συμβάλλοντας σε αυτό ποσοστό 80%. Παρόλα αυτά, και αδιαφορώντας για τις συνθήκες που έχουν υπογραφτεί( Ρίο Ντε Τζανέϊρο 1992), τα επίπεδα των εκπομπών παρέμειναν σχεδόν σταθερά.

Μυθολογια και Οδύσσεια Η θεά Αφροδίτη εργασία μαθητή Α γυμνασίου


Αφροδίτη η Θεά της ομορφιάς και του έρωτα
 Η γέννηση της Αφροδίτης



 Η Αφροδίτη, θεά με ξένη προέλευση ανήκε στη δωδεκάδα των κυριοτέρων θεοτήτων των Ελλήνων και εξουσίαζε την ομορφιά, τον έρωτα, τη γονιμότητα, τη βλάστηση, τη φύση και τα στοιχεία της.Σύμφωνα με τον ομηρικό μύθο γεννήθηκε στην Πέτρα του Ρωμιού, μια ακτή της Πάφου στην Κύπρο. Σπρωγμένη από το Ζέφυρο στη θάλασσα, η θεά καλλωπίστηκε από τις θεραπαινίδες της Ώρες και μεταφέρθηκε στον Όλυμπο, όπου παρουσιάστηκε στο Δία και τους υπόλοιπους θεούς. Σύμφωνα με την εκδοχή του Ησίοδου, η Αφροδίτη γεννήθηκε στα ανοιχτά των Κυθήρων.


Πάλι με τη βοήθεια του Ζέφυρου ταξίδεψε μέχρι την Πάφο. Πέρασε από τα Κύθηρα και κατόπιν κατευθύνθηκε στην Κύπρο. Τα Κύθηρα θεωρούνται το νησί της Ουράνιας Αφροδίτης, όπου και υπήρχε το πρώτο ιερό της στον Ελλαδικό χώρο. Ήταν γνωστή ως Αφροδίτη η "Πάφια", ενω ο Όμηρος στην Ιλιάδα την αναφέρει ως "Κυθέρεια θεά του έρωτα τροφός"


 Οι έρωτές της
Ήταν σύζυγος του Ηφαίστου, αλλά περιγράφεται ως ερωμένη του Άρη, με τον οποίο φέρεται ότι απέκτησε τον Έρωτα, τον Δείμο και τον Φόβο. Με τον Ποσειδώνα έφερε στη ζωή τον Έρυκα, που έδωσε το όνομά του στο ομώνυμο βουνό της Σικελίας και τη Ρόδο, ενώ με το Διόνυσο, χάρη στη μαγική μεσολάβηση της Ήρας, γέννησε τον Πρίαπο. Γιος της θεωρείται επίσης ο Ερμαφρόδιτος, τον οποίο έφερε στη ζωή η θεά μαζί με τον Ερμή. Έκανε τον Αινεία μαζί με τον Αγχίση, τον αδελφό του Πριάμου.



 Η Αφροδίτη είναι διάσημη για τις σχέσεις της με τους διάφορους ήρωες και τους Θεούς. Η ερωτοτροπία της Αφροδίτης με τον Άρη ήταν πηγή διασκέδασης για τους θεούς του Ολύμπου και αποτέλεσε πιθανότατα αντικείμενο μιας αρχαίας λατρείας. Η αγάπη της για τον Άδωνη τελείωσε τραγικά. Σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, η θεά λέγεται ότι βούτηξε από τον βράχο της Λευκάδας, θλιμμένη για τον όμορφο νέο. Το ειδύλλιό της με τον Αγχίση, τελικά, είναι μια από τις αρχαιότερες παραδόσεις που περιβάλλουν τη θεά






Ο Gantz συνοψίζει το ρόλο της Αφροδίτης στο μύθο ως εξής: «Εκτός από Όμηρο και αυτές τις (σχετικά λίγες) ερωτικές συγκρούσεις, ο ρόλος της Αφροδίτης στο μύθο περιορίζεται στη βοήθεια των εραστών ή την τιμωρία εκείνων που απορρίπτουν την αγάπη» Πολύ γνωστός είναι ο έρωτας της Αφροδίτης για τον ’Άδωνη, τον ωραιότερο νέο του κόσμου. Η ιστορία ξεκινά όταν μια βασιλοπούλα της Συρίας, η Μύρρα, καυχήθηκε ότι είναι πιο όμορφη από την Αφροδίτη. Η θεά οργισμένη της προκάλεσε έρωτα για τον πατέρα της κι ενώθηκε μαζί του για δώδεκα νύχτες. Όταν συνήλθε κατάλαβε το θανάσιμο αμάρτημά της κι έτρεξε στο δάσος να κρυφτεί. Η θεά την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε δέντρο, τη γνωστή Μυρσίνη. Αργότερα ο φλοιός του δέντρου έσκασε και βγήκε ένα παιδί που πήρε το όνομα Άδωνις.

Η Αφροδίτη ενθουσιάστηκε από την ομορφιά του βρέφους και για να το προφυλάξει το έδωσε στην Περσεφόνη, να το μεγαλώσει στο σκοτεινό της βασίλειο. Όταν ο Άδωνις μεγάλωσε, έγινε ένας πανέμορφος άντρας με ωραίο κορμί και θεϊκή όψη, η Περσεφόνη τον ερωτεύτηκε κι αρνήθηκε να τον δώσει πίσω στην Αφροδίτη. Οι δύο θεές άρχισαν να μαλώνουν και να χτυπιούνται αλλά καμιά δεν μπορούσε να υπερισχύσει. Ο Δίας έλυσε την διαφορά τους αποφασίζοντας πως ο Άδωνις θα περνούσε το ένα τρίτο του χρόνου δίπλα στηνΑφροδίτη, το ένα τρίτο δίπλα στην Περσεφόνη και το υπόλοιπο τρίτο όπου αυτός ήθελε. Έτσι ζούσε πάντοτε τέσσερις μήνες στον Κάτω Κόσμο και οκτώ με την Αφροδίτη. Κάθε φορά που ερχόταν η εποχή να εγκαταλείψει τον Άδη και ν’ ανέβει πάνω στη γη, η φύση ολόκληρη τον υποδεχόταν με χαρά. Τα χωράφια γίνονταν καταπράσινα, τα λουλούδια και τα δέντρα άνθιζαν και ένα υπέροχο άρωμα πλημμύριζε την ατμόσφαιρα. Η Αφροδίτη εγκατέλειπε το θεϊκό της παλάτι στον Όλυμπο και ζούσε με το νεαρό αγαπημένο της μέσα στα βουνά και τα δάση.


Η ένωση και ο αποχωρισμός τους γιορταζόταν με πάθος κάθε χρόνο από τις γυναίκες στα Αδώνια. Σύμβολα της Αφροδίτης[ Σύμβολα: Καθρέφτης Ζώα: Περιστέρι, Κύκνος Λίθοι: Σμαράγδι, Λαζούρι, Μαργαριτάρι Δέντρα & Φυτά: Τριαντάφυλλο, Κρίνος, Ανεμώνη, Μηλιά, Μυρτιά. Δευτερεύοντα: Αλόη, Φτέρη, Ερείκη, Βενζόη, Σμύρνα, Κυδώνι, Σανταλόξυλο, Αγγελική, Αχλαδιά, Αστήρ, Αφροξυλιά (Σαμπούκος), Βιολέτα.

Μυθολογια και Οδύσσεια Ο Δίας εργασία των μαθητριών του Α3 Πετρίδου Κωνσταντίνας και Ροφαέλα Φωτεινής




Μυθολογία και Οδύσσεια Μοίρες εργασία μαθητή της Α Τάξης


OI ΜΟΙΡΕΣ


 Οι Μοίρες, οντότητες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, παριστάνονταν συνήθως ως τρεις γυναικείες μορφές που κλώθουν. Η κλωστή που κρατούν στα χέρια τους, συμβολίζει την ανθρώπινη ζωή, δεικνύοντας το πόσο μικρή και αδύναμη μπορεί αυτή να είναι. Η πρώτη Μοίρα, η Κλωθώ (συμβολίζει και το παρόν), γνέθει το νήμα της ζωής, η δεύτερη, η Λάχεσις (το παρελθόν), μοιράζει τους κλήρους, καθορίζει τι θα «λάχει» στον καθένα (εξού και λαχείο). Η τρίτη Μοίρα, τέλος, η Άτροπος (το μέλλον), κόβει όταν έρθει η ώρα, την κλωστή της ζωής των ανθρώπων.


Οι Μοίρες είναι επομένως οι δυνάμεις που ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής του κάθε θνητού, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του. Παίρνουν την δύναμή τους από τον Δία. ο οποίος για το λόγο αυτό καλείται και «Μοιραγέτης». Στις Μοίρες υπακούουν μέχρι και οι θεοί, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να την αλλάζουν. Μια αλλαγή τέτοια όμως θα διατάρασσε την αρμονία του σύμπαντος κόσμου.


Στον Ησίοδο οι Μοίρες είναι κόρες της Νύχτας ή του Δία και της Θέμιδας. Στα ομηρικά έπη παρουσιάζονται ως μία και μόνη: η «Αίσα ή Μοίρα», η οποία είναι σύνθρονη του Δία και δίνει σε κάθε θνητό το μερίδιό του από τις χαρές και τις λύπες, ορίζοντας έτσι το πεπρωμένο του. Συχνά οι αρχαίοι Έλληνες τη Μοίρα, την Αίσα, την Ειμαρμένη ή την Ανάγκη, την έβαζαν πάνω και από τους θεούς.

Ο Πίνδαρος πρόσθεσε στις τρεις Μοίρες την Τύχη, που θεωρεί μάλιστα ότι έχει μεγαλύτερο κύρος από τις άλλες αδελφές της.


Αλλά την αρχική τριάδα ξανασυναντάμε και αργότερα στον Πλάτωνα που στο έργο του Πολιτεία τις ονομάζει κόρες της Ανάγκης και τις παρουσιάζει καθισμένες σε ένα θρόνο, η καθεμιά τους με χιτώνες λευκούς και στεφάνια στο κεφάλι τους να συνοδεύουν με τη φωνή τους την αρμονία που βασιλεύει στις ουράνιες σφαίρες. Η λέξη «μοίρα» βγαίνει από το αρχαίο ρήμα μείρομαι< μοιράζω, είναι δηλαδή το «μερίδιο», το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός όλου.

Μυθολογια και Οδύσσεια εργασία της μαθήτριας του Α3 Μυρτώ Μόσχου Άρχοντα


Η θεά Ήρα
 Η θεά Ήρα ήταν κόρη της Ρέας και του Κρόνου, αδελφή και σύζυγος του Δία.


 Ήταν η θεά του γάμου, της συζυγικής πίστης και προστάτιδα των γυναικών. Η γέννηση της βασίλισσας των θεών τοποθετείται στη Σάμο και κατά άλλους στη Στυμφαλία ή στην Εύβοια. Ο Κρόνος την κατάπιε, όπως και όλα τα αδέρφια της, προσπαθώντας να πολεμήσει τη μοίρα του, καθώς η Γαία και ο Ουρανός του είχαν προφητεύσει πως ένας απόγονός του θα διεκδικούσε την εξουσία και μόνο όταν η μητέρα της ξεγέλασε τον Κρόνο είδε ξανά το φως. Μετά την εκθρόνιση του Κρόνου, ο Δίας τη ζήτησε σε γάμο, όμως εκείνη αρνήθηκε. Τρελός από έρωτα για την αδερφή του, ο Δίας δεν παραιτήθηκε από τους σκοπούς του.



Μια βροχερή, χειμωνιάτικη μέρα, καθώς η θεά περπατούσε στο δάσος, ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κούκο και έπεσε στα πόδια της ανυποψίαστης Ήρας. Η θεά λυπήθηκε το μισοπαγωμένο πλασματάκι. Έσκυψε, το πήρε στην αγκαλιά της, το χάιδεψε και το ζέστανε. Τότε ο βασιλιάς των θεών πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος εξουδετέρωσε και τις τελευταίες αντιστάσεις της θεάς. Η Ήρα νικήθηκε και έγινε για πάντα δική του.



 Η ζωή τους όμως δεν ήταν πάντοτε ευτυχισμένη. Αντίθετα, ήταν τρικυμιώδης και πολυτάραχη, όπως, άλλωστε, θυελλώδης υπήρξε και ο έρωτάς τους. Οι αλλεπάλληλες εκρήξεις οργής και ζήλιας της θεάς και οι συχνοί καβγάδες ανάμεσα στο θεϊκό ζευγάρι, έτρεφαν τη φαντασία των αρχαίων Ελλήνων και αποτελούσαν προσφιλείς διηγήσεις και αναγνώσματα. Εκείνος, άστατος και άπιστος σύζυγος, τσάκιζε συχνά την αξιοπρέπειά της και πλήγωνε ανεπανόρθωτα τη γυναικεία περηφάνια της. Εκείνη, τυφλωμένη από το πάθος της για εκδίκηση, περνούσε συχνά στην αντεπίθεση και φερόταν με οργή στις γυναίκες που είχε ερωτευτεί ο Δίας και στα παιδιά που είχαν γεννηθεί από τους έρωτες του θεού. Σύμφωνα με τον Eρατοσθένη, όταν ο θεός Eρμής εξαπάτησε τη θεά Ήρα και την έπεισε να θηλάσει τον μικρό τότε Hρακλή, καρπό τού έρωτα του συζύγου της Δία, με τη θνητή Aλκμήνη, η ζηλότυπη θεά, αφού τον θήλασε για λίγο, κατάλαβε την απάτη, τον έσπρωξε μακριά και το γάλα της τινάχτηκε προς τον ουρανό σχηματίζοντας μια υπόλευκη ζώνη, το γαλαξία μας. Από την Ήρα έχει πάρει το όνομά του και ο μήνας Ιούνιος, επειδή στα Λατινικά λεγόταν Juno. Από το γάμο της Ήρας και του Δία γεννήθηκαν ο Άρης, ο θεός του πολέμου, η Ήβη, η θεά της νεότητας και η Ειλείθυια, η θεά του τοκετού. Σύμφωνα με τον Όμηρο γεννήθηκε και ο Ήφαιστος, αλλά επειδή ήταν άσχημος τον πέταξε στη θάλασσα κι αυτός με τη σειρά του την εκδικήθηκε βάζοντας αόρατα δεσμά στο θρόνο της. Για να ελευθερωθεί του έδωσε γυναίκα του την πιο όμορφη θεά του Ολύμπου, την Αφροδίτη. Αν και δεν ήταν γνωστή σαν πολεμική θεά, ωστόσο στον Τρωικό Πόλεμο στάθηκε στο πλευρό των Ελλήνων, γιατί το Άργος ήταν η αγαπημένη της πόλη κι επειδή ήταν θυμωμένη με τον Πάρη εξαιτίας της απόφασής του να δώσει το μήλο της Έριδας στην Αφροδίτη. Επίσης, κατά την Αργοναυτική εκστρατεία βοήθησε τον Ιάσωνα και τους Αργοναύτες να περάσουν χωρίς απώλειες τις Συμπληγάδες Πέτρες. Κάποτε ο Ιάσωνας την είχε συναντήσει στο κυνήγι του, αλλά δεν την αναγνώρισε διότι ήταν μεταμορφωμένη σε γριά γυναίκα. Την πήρε στην πλάτη του και την πέρασε από τα νερά του ποταμού Αναύρου. Κατά μία εκδοχή ο μύθος της ένωσης του Δία και της Ήρας συμβόλιζε την ένωση της καθαρότητας του Ουρανού με τον Αέρα, στοιχείο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, που εκφραστής του ήταν η Ήρα. Είναι η θηλυκή μορφή του Δία, η θεά των ουράνιων φαινομένων, η θεά που όλοι οι άλλοι θεοί τη σέβονται.


 Οι γιορτές προς τιμήν της Ήρας λέγονταν Ήραια. Τα λαμπρότερα γίνονταν στο Άργος, τη Σάμο και την Ολυμπία. Συχνά η Ήρα περιγραφόταν ή απεικονιζόταν κρατώντας κάποιο σκήπτρο ως σύμβολο κυριαρχίας ή έχοντας στα χέρια της ρόδι (σύμβολο της γονιμότητας). Άλλα γνωστά σύμβολα της Ήρας ήταν το παγώνι, ο κούκος που συμβόλιζε τον ερχομό της άνοιξης και διάφορα λουλούδια και φυτά που συμβόλιζαν την ευλογία της φύσης. Απόγονοι της Ήρας ήταν oι Κάδμειοι δηλαδή ο Διόνυσος, οι Πελοπίδες (ο Αγαμέμνονας, ο Μενέλαος, ο Θησέας, ο Αίγισθος, ο Ορέστης, η Ηλέκτρα, η Ιφιγένεια, ο Αμφιτρύωνας, η Αλκμήνη, ο Ευρυσθέας, ο Ιόλαος, ο Ηρακλής) οι Θεστιάδες (η Αλθαία, η Λήδα, ο Μελέαγρος, η Δηιάνειρα, οι Διόσκουροι, η Ωραία Ελένη, ο Αμφιάραος), ο Ασκληπιός, οι Παλικοί, ο Αιγέας και ο ληστής Περιφήτης. Με το όνομα της Ήρας αναφέρονται δύο αστεροειδείς, ο 3 Ήρα (3 Juno) που ανακαλύφθηκε το 1804 και ο 103 Ήρα (103 Hera), που ανακαλύφθηκε το 1868.
 Μυρτώ Μόσχου Άρχοντα 14ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης
Τμήμα: Α3 19.11.2015

Οικολογικό περιοδικό μαθητική εργασία β γυμνασίου με θέμα το όζον και η χρησιμότητά του για την επιβίωση του πλανήτη